We beginnen te wennen aan de gevolgen van de corona-crisis. Begrippen als de anderhalvemetereconomie en het nieuwe normaal hanteren we alsof ze er altijd al zijn geweest. Bijna niemand heeft het meer over een tekort aan IC-bedden of dat de gezondheidszorg op instorten staat. Het zegt iets over mensen. In staat om ons aan te passen, maar ook om snel weer te vergeten.
Maar die ene vraag blijft. Wie gaat dat betalen? De crisis heeft al tientallen miljarden euro’s gekost. Bedrijven worden met miljarden overeind gehouden, zodat ze geen mensen hoeven te ontslaan. Zzp’ers kunnen op staatssteun rekenen. Wie draait op voor de kosten? Sommigen denken op de oude voet verder te kunnen en komen ermee weg. Niks aanpassen aan het nieuwe normaal. Business as usual.
Bedrijven met vestigingen in belastingparadijzen, waar ze hun winsten naartoe brengen, kunnen ook in het nieuwe steunpakket rekenen op belastinggeld. Een voorstel van de FNV om bedrijven die belasting ontwijken niet te helpen, is door het kabinet afgewezen. Voor de sier doet het kabinet wel een beroep op die belasting ontwijkende bedrijven geen steun aan te vragen. Stelletje huichelaars!
Een half miljoen mensen schijnt naar hun vakantiegeld, achterstallig loon in feite, te kunnen fluiten. Met name in de horeca komt dit voor. Bedrijven krijgen nu ook al financiële steun, als ze tegen eerdere gemaakte afspraken in, toch mensen op straat zetten en dat zonder een ontslagboete.
Het kabinet komt flexwerkers zogenoemd tegemoet door hen een premie van €600,- te willen geven. Een voorwaarde is echter wel dat het UVW voldoende personeel heeft om de regeling uit te voeren. Een drogreden, alsof je nu geen mensen zou kunnen vinden. Dan sta je er domweg niet achter. Mooie luchtfietserij, bah!
Veel zal er veranderen. Maar niet het feit dat personeel domweg wordt gezien als instrument waarmee je poen kunt verdienen. Niet meer nodig, dumpen die lui.
Jacques Peeters is spreekuurmedewerker van de Bijstandsbond
