Tekst Josje Kerkhoven | Beeld Sodis Vita
Als mensen het over diversiteit hebben, doelen ze meestal op de verschillende culturen en seksuele geaardheden in de samenleving. “Maar jong en oud hoort er ook bij”, zegt programmamaker Sociale Stad Joline Rodermans. “En ik maak bijvoorbeeld programma’s over armoede en schulden, ook in onze dependances in Nieuw-West en Zuidoost.”
Omdat de dependances een eind uit de buurt liggen van Pakhuis de Zwijger, komen er vanzelf mensen op af voor wie het hoofdgebouw te ver weg is. Bovendien verlaagt het de sociale drempel, buurtbewoners kunnen er makkelijk binnenlopen. “Het is niet in een groot gebouw aan het IJ, maar in een winkelcentrum in Zuidoost en naast de Sloterplas in Nieuw-West. We programmeren daar op onderwerpen die mensen uit de buurt echt om zich heen zien.”
“Het is een vorm van naar mensen toegaan in plaats van andersom”, vult Max de Ploeg haar aan. Hij maakt programma’s over de inclusieve stad. ‘Inclusiviteit zou ik uitleggen als: hebben verschillende groepen dezelfde kansen, wat zijn hun economische posities, zijn ze vertegenwoordigd in het publiek?”
Het gaat er dus ook om in welke netwerken je zit, legt hij uit, en wie je aan het roer zet. “Als je dat doet met groepen die je nog niet goed kent, als je hen een platform biedt, dan weet hun achterban dat ze welkom zijn. Dat past bij de werkwijze van Pakhuis de Zwijger, want we maken onze programma’s vaak al in samenwerking met andere partijen.”
Meestal praat het publiek van Pakhuis de Zwijger zelf mee, zegt Rodermans: “Soms zijn onze programma’s wat abstracter, maar vaak juist ook praktisch, zoals over collectieve woonvormen voor ouderen. We laten dan zowel oudere bewoners zelf aan het woord, als de corporatie, als de gemeente en ontwikkelaars. Op die manier proberen we tijdens zo’n avond echt tot een oplossing te komen.”
Woon je bij de Amsterdamse Poort? Neem dan eens een kijkje bij de verse muurschildering bij New Metropolis Zuidoost.
