Alle boeken in de bibliotheek lezen. Dat leek me de ultieme uitdaging toen ik voor het eerst in een bibliotheek kwam. Ik was gefascineerd door de hoeveelheid boeken die er stond. Zoveel verhalen in een gebouw waar 99 procent van de mensen achteloos langsliep. Ik vond de bibliotheek inspirerend. Maar tegelijkertijd ook wel een beetje muf en voor saaie mensen die verder geen leven hebben. Na een kort rekensommetje kwam ik erachter dat alle boeken lezen schier onmogelijk was en besloot ik mijn geluk te beproeven op onze zolderkamer. We hadden thuis net de nieuwste A2-Racer op de computer van mijn vader. De muren van het kleine muffe zolderkamertje kropen gezellig dicht tegen me aan. Met mijn duim en wijsvinger op de pijltjes van het toetsenbord, maakte ik Amsterdam onveilig. Boeken lezen was een hobby die ik in de ijskast had gezet.
Boeken lezen deed me vaak denken aan geschiedenis op school. Ik besefte dat het belangrijk was maar snapte er persoonlijk nooit het nut van. Waarom moest ik weten wat er heel lang geleden op een ander continent gebeurd was? Ik was nooit verder weggeweest dan het Sauerland. Geschiedenis was voor mij net als tomaten. Ik lustte ze niet maar snapte wel dat mensen het aten. De tijd en mijn smaakpapillen waren nog niet rijp voor tomaten. Zo was het ook met geschiedenis.
Nu mijn smaakpapillen verder zijn ontwikkeld, lijkt mijn honger naar geschiedenis ook groter te worden. Nostalgie had vroeger net als tomaten een nare bijsmaak. Nu is dat anders.
In de kelder van het Stadsarchief Amsterdam zit de Schatkamer van Amsterdam. Hier bevinden zich de mooiste stukken (documenten, voorwerpen, kaarten, tekeningen en oude foto’s) uit het stadsarchief. Een goede manier om meer te weten te komen over de belangrijke momenten in de geschiedenis van Amsterdam.
Stadsarchief Amsterdam
Schatkamer van Amsterdam (permanente tentoonstelling)
Vijzelstraat 32 di t/m vr: 10.00-17.00 uur; za en zo: 12.00-17.00 uur
020 251 1511 amsterdam.nl/stadsarchief
