Het is weer feest in het Westerpark. Oeps, sorry, suf van mij om zo’n oubollig woord te gebruiken als ‘feest’. Ik bedoel natuurlijk ‘festival, event, party, gig, barshow, dance concert, diversity carnaval, crafts BBQ, foodlovers weekend’. Dat laatste geldt voor de Rollende Keukens, die gelukkig het Westerpark alweer zijn uitgerold. Voor wie het volpropspektakel voor de twaalfde keer op rij heeft moeten missen: de Rollende Keukens (‘Rolling Kitchens’ voor toeristen, expats en ‘foodies’) is een rijdend vreetcircus voor een publiek dat Van der Valk te burgerlijk vindt en graag een centje méér betaalt voor walmende fastfood met een hippe naam of veganistische ingrediënten.
Het is doorlopend party op het Westergasterrein. Volgens ‘maps’ woon ik er 900 meter vandaan en al sinds maart heb ik te dealen met overgewaaid lawaai, low frequency transbeats, braadluchten, gangwars (ja, inclusief mobiele eenheid) en zwerfvuil in de geveltuinen, met name halflege blikjes bier- en energydrank, vette servetten en een breed assorti aan sigarettenafval. Om nog te zwijgen over de zwalkende mensenmassa’s die zich vanaf de tramhalte ellebogend een weg moeten banen naar de ingang van het park. Voor bewoners is het eigenlijk niet leuk meer, deze maandenlange marathon van uitbundige gezelligheid, je kunt bijna beter op het Leidseplein wonen. Of vogel zijn. In de naastgelegen natuurtuin, die met dikke kettingen om robuuste boerenhekken nadrukkelijk is gesloten ‘vanwege het broedseizoen’, zijn de vogels allang naar de begraafplaats verderop vertrokken. Je kunt toch moeilijk rustig op je nest zitten met al die afterparty’s aan je kop.
Klagen is geen optie. Toen tijdens de paasdagen Het Parool meldde dat driehonderd buurtgenoten de gemeente hadden gebeld over het verschrikkelijke kabaal van drie omliggende festivals, was dat aanleiding voor honderden trolcommentaren onder het artikel. ‘As ut je niet beval dan gaie maar in je hutje op de hei sittu, zis is emsterdem’, luidde de strekking van het online gescheld. Klaag-shaming is de nieuwe hobby van telefoonverslaafden die niks beters te doen hebben dan personen met overlast uitmaken voor spelbrekers, zuurpruimen, ouwe zakken, zeurkousen, meditatiefreaks, yogagraftakken, GroenLinks-maffia, partypoopers en Amsterdammers-onwaardig.
Van harte kies ik daarom voor de aanval. Ik stel per petitie voor dat de beroemde internationale ‘worldparty’ Burning Man, jaarlijks gehouden in de Amerikaanse staat Nevada, vanaf 2020 als spin-off naar het Westerpark wordt gehaald. Ook in Burning Man wordt gebrast, gezopen, geslikt, gedanst, gekotst en tot na de dageraad wild gefeest. Maar Burning Man heeft een ideologisch manifest met tien principes waar iedereen zich strikt aan te houden heeft. Zoals: geen geld verdienen, geen commerciële sponsoring, geen ‘ieder voor zich’ en geen sporen achterlaten. Oftewel: wees lief voor elkaar, houd rekening met de omgeving, houd rekening met het klimaat en ruim na afloop je troep op. En dat terwijl Burning Man wordt gehouden in Black Rock Desert, een afgelegen stuk woestijn, en vooralsnog niet in een dichtbevolkt Amsterdams stadsdeel waar nog eens 70.000 nieuwe woningen uit de grond worden gestampt.
