Tekst José Verwaal | Beeld Fred van der Zee
Het is stil in Dennis’ dierenwinkel in Amsterdam-Noord. Soms komt er iemand langs voor een zakje parkietenvoer. Dennis: “Gelukkig mag ik openblijven; dieren moeten toch iets eten.” Dat zijn winkel überhaupt nog bestaat, dankt hij aan zijn grote liefde: Miss Ambulia. Dit is geen doorsnee dame, maar een gevederde vriendin. Veel Amsterdammers zouden haar betitelen als ‘rat van de stad’. Maar deze postduif won waanzinnige prijzen met langeafstandsvluchten. Dennis raakt nog geëmotioneerd als hij terugdenkt aan het moment dat hij haar verkocht. “De deurwaarder dreigde met sluiting, toen was ik haar kwijt. Mijn duifie. Ze heeft me huilmomenten gegeven op zware vluchten van 1.000 kilometer. Het is al uniek als dat beessie terugkomt. Dat is een gevoel van – ja hoe moet je dat zeggen,” verzucht hij lyrisch, “misschien net zo mooi als vallende lottoballetjes. Tot je in de club komt en je hoort dat de lotto wéér niet op jouw nummer is gevallen.”
Goedkoop is het niet, de duivensport. Dennis: “Je geld verstuift; het kost al snel een paar honderd euro aan investering. Een flink bedrag voor elke dag poep krabben.” Hij vervolgt: “Maar het is zo mooi. Ik gooi een hitsig mannetje bij een vrouwtje. Ze paren en jij denkt misschien: ‘ach, die komt klaar.’ Nee, dat is bijzonder! De postduif is de laatste die belangrijke boodschappen kan overbrengen als alle postbodes om zouden vallen.”
Miss Ambulia is inmiddels terug bij Dennis. Ze vliegt geen lange afstanden meer, maar is nog altijd favoriet. Meer zien? Kijk de documentaire ‘De laatste duivenmelkers’ op YouTube.
Wil jij ook in Mijn Hobby? Stuur een mail naar service@mugweb.nl
