Medeoprichtster Polona Offerhaus-Stoop van Goudswaard van Dress for Success ontving eind november de Andreaspenning van de gemeente Amsterdam uit handen van locoburgemeester Rutger Groot Wassink. Offerhaus kreeg die onderscheiding voor haar jarenlange inzet voor Dress for Success en voor de Amsterdamse minima.
Tekst Arjan van Oorsouw Beeld Erik Veld
Dress for Success voorziet mensen met een krappe beurs gratis van goede tweedehands kleding om goed voor de dag te komen tijdens een sollicitatiegesprek of presentatie. De vereniging helpt jaarlijks 1.000 mensen, van wie bijna 70 procent uiteindelijk een abeidscontract of een opdracht als zelfstandige krijgt. Dat succes mag voor een klein deel op het conto van Dress for Success worden geschreven. Mensen met een sollicitatie-uitnodiging kunnen een afspraak maken bij Dress for Succes. Daarnaast sturen de klantmanagers van de sociale dienst (WPI), het UWV en andere instanties mensen naar de winkel in Nieuw-West.
Oprichter Polona Offerhaus: “Ik zag Dress for Success in New York en dacht ‘dat moeten we in Amsterdam ook hebben’. Zelf was ik net 65 geworden en vond het tijd voor iets nieuws. Ik doe al mijn hele leven vrijwilligerswerk, dat kan ik nu eenmaal niet laten. Eerst voor de school van mijn kinderen en later voor allerlei clubjes en de kerk niet te vergeten. Terug in Nederland sprak ik mijn contacten binnen de Protestantse Kerk aan. Het duurde even voordat ik groen licht kreeg. Het begon met een kamertje in een kerk in de Woestduinstraat en een coördinator. Die eerste avond op 28 augustus 2006 zal ik nooit vergeten. Er was zo’n opwinding dat het echt ging beginnen!”
Offerhaus is dol op kleding. “Of een kledingstuk nou twintig jaar oud is of twee jaar, het maakt me niets uit. Ik vind het belangrijk om je goed gekleed te presenteren. En ik ben een echte doe-het-zelver. Wanneer we bij Dress for Success theedrinken, zet ik ondertussen dat ontbrekende knoopje aan een overhemd. Het is een wereld van verschil wanneer kleding heel is.”
Ze kleedt graag mannen. “In het begin hadden de meeste vrijwilligers bij ons geen flauw idee van mannenmaten. Ik maakte er een sport van om iemands maat te raden. Waar ik ook veel plezier aan beleefde, was dat mensen vertrokken met het eerste kledingstuk dat ik voorstelde. Ik kwam daarna met zes andere kledingstukken hoor, maar het werd het eerste.”
Voor de kleedsessie bij Dress for Success wordt een uur uitgetrokken. “Mensen moeten wennen. Wat ze meenemen, mogen ze houden. Ze krijgen altijd twee overhemden mee. Want het eerste hemd moet je na een dag dragen alweer wassen natuurlijk. Dat vinden mensen niet altijd leuk, maar zo hoort het wel.”
Offerhaus heeft officieel afscheid genomen. “Twaalf jaar is een mooi bijbels getal, dus ik dacht ‘ik hou ermee op, ik ben niet de jongste meer’.” Ze had een groot netwerk van kleding-leveranciers in Amsterdam-Zuid. “Mensen die het nut van Dress for Success inzagen maar anoniem wilden blijven. Ze kwamen bij mij thuis omdat ze de Burgemeester de Vlugtlaan te ver vonden. Ik nam het mee op de fiets, maar niet meer dan een tas per keer hoor. Zelfs op de middag van de uitreiking van de Andreaspenning kwam ik nog met een tas met kleding en schoenen. Gelukkig blijven die mensen doneren.”
Voor sommigen is Slotermeer wat uit de buurt maar voor de vereniging een ideale plek. Offerhaus reed kilometers op de fiets op zoek naar een geschikt pand, niet te duur en goed bereikbaar met het openbaar vervoer.
Offerhaus vond werken bij Dress for Success altijd leuk. “Jarenlang was ik de jongste en hier de oudste. Het voordeel van die grijze haren was dat jonge klanten, met van die doppen in de oren, adviezen van een oma vaak opvolgden. Iemand kwam met een petje binnen en de handen in de zakken. Hij wist na een uur dat hij rechtop moest staan, de borst vooruit en mensen moest aankijken en dat je een ferme hand gaf en niet een slap handje. Dat vond ik geweldig.” Ze houdt ook van toneelspel. “Wanneer iemand binnenkwam en bijvoorbeeld een slap handje gaf, stuurde ik hem weer naar buiten. Als hij dan opnieuw zijn entree maakte, zonder zijn handen in de zakken en zonder oordoppen, deed ik alsof hij voor het eerst binnenkwam. Dat gaf vertrouwen. Of dat excentriek gedrag van mij was, weet ik niet, dat oordeeel is aan anderen. Ik was gewoon mezelf.”
Ik doe al mijn hele leven vrijwilligerswerk, dat kan ik nu eenmaal niet laten
De Andreaspenning wordt toegekend aan personen die grote prestaties hebben verricht op sociaal, cultureel, maatschappelijk of economisch gebied voor Amsterdam met een landelijke uitstraling. En voor personen die zich minimaal tien jaar als vrijwilliger voor een maatschappelijk doel hebben ingezet.
Dress for Success is bedoeld voor mannen en vrouwen die op weg zijn naar werk (sollicitatie naar een betaalde baan, presentatie als zzp’er, stage of vrijwilligerswerk) en niet veel geld hebben. Bij het eerste bezoek krijgen ze een sollicitatie-outfit. Na het verkrijgen van een arbeidscontract mogen klanten voor de tweede keer een afspraak maken om met die extra kleding de eerste maanden door te komen. Vijftig procent van de kleding is nieuw en 50 procent zo goed als nieuw. De kleding krijgt Dress for Success via particuliere donaties maar ook restpartijen van (grote) kledingbedrijven.
Polona Offerhaus-Stoop van Goudswaard werkte van 1967 tot 1996 als wetenschappelijk medewerker bij het Volkenrechtelijk Instituut in Utrecht en richtte in 2006 Dress for Success op.
