Huren stijgen, terwijl verhuurders winst maken. Een uit het lood geslagen situatie, vindt de Woonbond. De bond is een campagne gestart voor huurverlaging. Tekst: Steven van der Jagt Beeld: Erik Veld
“Huren zonder huurtoeslag is duurder dan kopen”, stelt Woonbond-directeur Ronald Paping onomwonden. “En, huren zijn gestegen terwijl inkomens zijn gedaald. De situatie is volledig uit het lood geslagen.” Ondertussen boekten de corporaties alleen al in 2016 samen een winst van 3,3 miljard euro op 15 miljard euro huuromzet. Dat is niet vreemd, een sociale huurwoning levert gemiddeld €1.500 winst op, berekende de Woonbond. In vijf jaar zijn de prijzen voor een sociale huurwoning met zo’n 17 procent gestegen.
Corporaties hebben toch geen winstoogmerk?
“Ze gaan hun eigen gang. Met de verhuurdersheffing hebben ze een excuus om de huren te laten stijgen, zij het meer dan nodig. Ze noemen het geen winst maar dat is het wel, zo’n 23 procent op jaarbasis. Dat nog los van de gigantische waardestijgingen van woningen.”
Wat doet de Woonbond daaraan?
“We zijn om te beginnen een actiewebsite gestart, waarop huurders bij hun verhuurder om een 10 procent lagere huur kunnen vragen. Dat percentage is gekozen om het concreet te maken. We willen hoe dan ook naar een woonlastenverlaging. Dat kan ook door het duurzamer maken van woningen.”
De verhuurder moet daarvoor investeren en berekent dat aan de huurder door. Hoe vang je die verhoging voor de minima op?
“Door te kijken naar de totale woonlasten. Energiebesparende renovaties leiden tot een lagere energienota. Wij willen dan wel dat die rekening éérst fors meer omlaag moet voordat de huur omhoog gaat. Zo creëer je ook draagvlak voor verduurzaming. Trouwens, het geld voor dat soort investeringen is er gewoon.”
Het deel van het inkomen dat je aan wonen kwijt bent, heet woonquote. Lagere inkomens hebben meer last van een hoge woonquote dan hogere inkomens. Zouden hogere inkomens verhoudingsgewijs niet veel meer aan wonen moeten betalen dan lagere inkomens?
“De Woonbond wil dat alle huren, beter gezegd ‘woonlasten’, omlaag gaan. Lage én middeninkomens hebben de huren hard zien stijgen. Wij zien dat de huren over de hele linie onbetaalbaar wordt. Ook voor veel middeninkomens is de huur te hoog. Verder zijn wij ook tegen een systeem waarbij je als huurder, wanneer je eens een beetje meer verdient, dat gelijk af moet dragen aan meer huur. Mogen alleen kopers erop vooruit gaan als ze wat extra verdienen?”
De liberalisatiegrens ligt op €710, al tijden, terwijl de huren stijgen. Moet die niet omhoog?
“Ja, sowieso moet die grens naar zo’n €1.000,- wat ons betreft, om huurders tegen woekerprijzen te beschermen.”
Het allerliefste ziet de Woonbond helemaal geen huurstijgingen meer. Paping: “De jaarlijkse huurverhogen is nu een vanzelfsprekendheid. Huurverlaging is niet aan de orde, ook al is dat voor verhuurders financieel goed haalbaar. Wij willen een cultuurverandering. Huurverhoging moet niet langer de norm zijn.”
Wat kan de gemeente doen om lagere inkomens op de woningmarkt te beschermen?
“De gemeenten maken met lokale huurdersorganisaties en corporaties ‘prestatieafspraken’. Daarin kan de gemeente voldoende aanbod van betaalbare huurwoningen vastleggen. Daarnaast zijn er gemeenten – zoals Amsterdam – die afspraken maken over huurverlaging voor huurders met een smalle beurs die nu een te hoge huur betalen.”
Gemeenteraadslid Annabel Nanninga van Forum voor Democratie vindt het raar dat mensen met een uitkering in Amsterdam, op de duurste grond van Nederland kunnen worden. Bent u het met haar eens?
“Van wie zijn onze steden? Wat mij betreft niet alleen van mensen met een dikke portemonnee. Daarom is er ook een gezonde sociale huursector nodig. Zo gaan we segregatie tegen en zorgen we voor een gemengde stad. Niet voor niets was het gebrek aan betaalbare woonruimte hét thema bij de gemeenteraadsverkiezingen, ook in Amsterdam.”
Vraag een lagere huur via actiehuurverlaging.nl En kijk op www.woonbond.nl
