Woongroepen zijn weer helemaal in, dankzij de woningnood in Amsterdam.
Alleen heet het nu anders: friends-contracten, naar de populaire Amerikaanse sitcom. Echt goedkoop is het ook niet, al is €400,- natuurlijk peanuts voor Amsterdam.
Tekst: Toine Graus Beeld: Erik Veld
Niet zo lang geleden waren woongroepen in Amsterdam heel gewoon. Er was zelfs een ‘1%-regeling’: één procent van de nieuwbouw was voor groepen. Die regeling is al lang afgeschaft en sindsdien was het vrijwel onmogelijk een woongroep op te starten. Maar zie, de woongroep is helemaal terug, als friends-contract… want waarom Nederlands gebruiken als het ook in hip Amerikaans kan! De contracten zijn al net zo populair als de gelijknamige tv serie, waarin een groep vrienden in New York een appartement deelt.
Een belangrijk verschil met vroeger is dat friends alleen in de vrije sector terecht kunnen. Ze kunnen van een meerkamer woning de huur delen, vanaf drie- à vierhonderd euro per kamer(tje). Voor veel starters is dit sowieso een van de weinige mogelijkheden om in Amsterdam woonruimte te krijgen.
De gemeente heeft regels opgesteld voor friends-verhuur. De verhuurder moet een vergunning hebben; het contract staat op naam van alle huurders en er is een gezamenlijke rekening voor huur en energie. Onderhuur is verboden. Elke bewoner heeft minimaal een eigen slaapkamer en er is een gemeenschappelijke ruimte om te koken en te verblijven. Vóór alles geldt een minimum aantal vierkante meters.
De gemeente wil ordinaire ‘verkamering’ vermijden. Dat is wanneer huisjesmelkers een woning kopen, er met gipswandjes wat kamertjes van zes vierkante meter in bouwen en die voor vijfhonderd euro per stuk verhuren. Verder geldt het recht van coöptatie: huurders mogen zelf nieuwe bewoners voordragen. Corporaties doen enthousiast mee. Ook zijn er privé-bedrijven, maar in een andere prijsklasse.
Friends-contracten zijn zeer gewild. “De vraag is gigantisch”, zegt Chequita van Guine, verhuurmakelaar van Rochdale. “Vorig jaar hebben we meer dan honderd woningen aan friends verhuurd.” Het aanbod geschikte vrije sector woningen neemt echter snel af. Corporaties bouwen nog steeds vrije sector woningen maar het accent ligt op sociale woningbouw. Op rooftrack.nl verschijnen alle vrije sector woningen die door corporaties worden aangeboden, dus ook voor friends-groepen. Het is dan zaak snel te reageren.
Ondanks gemeentelijke regels hanteert elke woningcorporatie ook eigen regels. Bij Rochdale kunnen maximaal drie personen op het huurcontract, zonder leeftijdslimiet. Ook ouderen zijn welkom. Er is wel een inkomenseis; het gezamenlijke inkomen moet minimaal drie maal de brutohuur zijn. Mocht een bewoner te weinig inkomen hebben, dan kunnen ouders garant staan. Rochdale is daarin de uitzondering. “Wij hebben daar nog nooit een probleem mee gehad”, zegt Van Guine.
Mensen met een bijstandsuitkering kunnen een friends-contract vergeten, sowieso
al vanwege de kostendelersnorm. Mensen met een andere uitkering worden per geval bekeken. “We zijn wel een sociale vereniging”, zegt van Guine.
Bij Eigen Haard en Stadgenoot geldt studiefinanciering niet als inkomen en garantstelling kan niet. Stadgenoot hanteert een leeftijdslimiet tot dertig jaar.
Er klinkt ook kritiek op de verhuur aan friends. Gert Jan Bakker van het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag noemt het punt van huurbescherming. Als je een kamer huurt bijvoorbeeld bij een hospita heb je recht op huurbescherming. Dat geldt niet voor friends. Ze huren niet een kamer maar een heel huis in de vrije sector. Geen huurbescherming dus. “En”, voegt Bakker er aan toe, “de gemeente heeft wel regels opgesteld maar niemand houdt zich daaraan.” Particuliere verhuurders maken dankbaar van de gelegenheid gebruik om de prijs van woningen flink op te schroeven.
