GASTCOLUMN
door Zahra Boufadiss
“Een eigen huis, een plek onder de zon….” Yes! Je kan hem waarschijnlijk meezingen. Ook ik hoorde die grijsgedraaide plaat laatst weer eens: wat moest ik lachen. Wat een gedateerd en optimistisch nummer! Blijkbaar was een eigen woning vroeger doodnormaal. Nou die tijden zijn veranderd. Met die zon zit het inmiddels wel goed. Maar passende huisvesting, laat staan een eigen huis? Forget it!
Dakloosheid is de afgelopen twintig jaar verdubbeld. Zelfs mensen met inkomen kunnen soms geen woning vinden. Wachtlijsten voor sociale huurwoningen zijn kilometers lang: sommige mensen staan al decennia ingeschreven. Die hebben geluk als ze voor hun kist nog mogen verkassen. Koopprijzen blijven maar stijgen tot duizelingwekkende hoogtes. ‘Starters’ kunnen dus nooit beginnen aan funda fun. Zonder ouders met poen word je door makelaars uitgelachen. Wel een jubelton? Dan word je met gemak overboden. En niet voor een vrijstaande villa, maar een opknappertje in Noord. Studenten wonen noodgedwongen bij hun ouders. Als ze wel wat vinden, zijn ze honderden euro’s per maand kwijt voor een miezerige kamer. Wat rest is een torenhoge lening bij DUO, met alle gevolgen van dien.
Ja. De woningcrisis is één van de grootste uitdagingen van deze tijd. Overal om mij heen zie ik slachtoffers van de overspannen huizenmarkt. De wanhoop is nabij. Sommige mensen zitten zelfs zo muurvast dat zij via crowdfunding een woning bij elkaar proberen te bedelen. Toch zijn er ook wat lichtpuntjes in deze duistere tijden. De crisis geniet in ieder geval momentum: landelijke kranten besteden wekelijks aandacht aan dit probleem. Hopelijk is broodnodige en radicale verandering nabij. Dat er wat moet gebeuren, is wel duidelijk. En snel ook! Zet die huisvestingcrisis alsjeblieft bovenaan de politieke agenda. Stel maar een Minister van Wonen aan in het volgende kabinet. Wonen is geen luxeproduct maar een grondrecht dat is vastgelegd in onze Grondwet en internationale gedragen. Dat betekent dat de overheid niet achterover mag leunen, maar met oplossingen moet komen om dat grondrecht te realiseren.
Deze crisis creëert hopelijk ook saamhorigheid in de samenleving. Iedereen wil een betaalbaar dak boven zijn hoofd. Die wens overstijgt links en rechts, jong en oud. We moeten ons niet meer tegen elkaar uit laten spelen, maar juist de handen ineenslaan. Als de politiek ervoor kiest om onze wanhoopskreten niet te horen, dan moeten we meer geluid maken. Hup, de straten op om ons recht op huisvesting op te eisen. Tijdens de vorige woningnood was het credo ‘Geen woning, geen kroning!’ Wij hebben ook zo’n pakkende kreet nodig. Wellicht moeten we dat nummer van Froger uit de mottenballen halen. Iedereen kan het meezingen! Een eigen huis, een plek onder de zon: niet langer een noot uit het verleden, maar een bereikbaar doel voor iedereen.
Zahra Boufadiss is strafrechtadvocaat bij Jebbink Soeteman advocaten en columnist
