Het Westerpark stroomt vol, van alle kanten komen mensen. Ze dragen protestborden met zich mee. Verschillende spraakmakende teksten komen voorbij ‘Hotel Mama Forever!’, ‘Tien jaar Rutte = Grootste wooncrisis ooit!’, ‘Huisjesmelkers functie elders’. Iedereen is hier om te protesteren tegen het huidige woonbeleid, iedereen wil maar één ding: een betaalbaar dak boven het hoofd. Ook politici zijn aanwezig, Jesse Klaver (GL) en Lilliane Ploumen (Pvda) spreken met de demonstranten en tonen hun solidariteit.
Midden in het grasveld staat een groot podium, waar sprekers zich uiten over de wooncrisis. Van ‘Verdedig Noord’ een groep mensen uit Amsterdam-Noord die in actie komen tegen de gentrificatie van het stadsdeel, tot aan de Landelijke Studentenvakbond die zich uitspreekt over het gebrek aan studentenkamers. Een probleem zo groot als de wooncrisis gaat velen aan.
Diverse artiesten treden op. Sophie Straat een rasechte Amsterdamse zingt over de veryupping in haar Stad. En de punkband ‘Hang Youth’ schreef speciaal voor het woonprotest het nummer ‘(GE)WOONBELEID’ . Tussen de sprekers en bands door schreeuwen demonstranten mee met leuzen zoals: ‘Fuck de markt! Wonen is een recht! Fuck de markt! Wonen is een recht!’, of ‘Mensen boven markt!’
Isa (2) en haar moeder Guusje hebben een mini protestbordje bij zich met daarop de tekst: ‘Ik wil mijn eigen slaapkamer!’ ‘We wonen nu met z’n drietjes in een tweekamerappartement’’, vertelt Guusje. ‘Voor nu is dat nog prima want Isa is ook nog klein. Maar op een gegeven moment is het klaar, en gaat ze ook wat meer privacy willen hebben. En dat begrijp ik goed, je wilt niet op je 15e nog tussen je ouders in liggen..’ Guusje woont met haar gezin in Amsterdam. ‘Daar ben ik zelf geboren en het is echt mijn stad, maar een huis met twee slaapkamers vinden dat binnen ons budget past, Dat wil nog niet lukken helaas, en daarom sta ik hier! Omdat Isa ook recht heeft op haar eigen slaapkamer.’
Jongeren
Naast ouders, gescheiden mensen en baby’s zijn er ook veel jongeren aanwezig. Die worden nog wel het hardst geraakt door deze crisis. Gianni (21) is op zoek naar een kamer in Amsterdam. ‘Het wil maar niet lukken, het aanbod is echt klein. Want starters blijven in hun studentenkamer hangen, omdat die ook geen huis kunnen kopen. Maar daardoor kom ik maar niet aan een kamer. Vooral in Amsterdam is het extra lastig, de kamers die ik binnen mijn budget vind (500 euro) zijn vaak veel te klein, 9 vierkante meter voor 500 euro dat is gewoon belachelijk!’
Na de laatste spreker vormt de menigte zich om tot een lange stoet en begint met protestmars richting de Dam. De leuzen galmen nog door en bij de grachtenpanden wordt er extra hard geschreeuwd.
‘Mijn moeder heeft geen Jubelton voor mij!’ Noah (20) uit Utrecht loopt ook mee met de stoet. ‘Ik vind dat betaalbaar wonen een recht is! En ik vind het belachelijk dat het zo lang zo door is gegaan. Iedereen heeft recht op een dak boven zijn hoofd, voor onze ouders was het anders maar als ik een huis wil gaan kopen later dan kan dat pas alleen als ik of heel veel geld heb, of een partner vindt of wanneer mijn moeder een Jubelton aan mij schenkt. Nou dat heeft ze niet en daarom sta ik hier!’
