De overheid is al jaren bezig toe te werken naar de vlaktaks, een uniform belastingtarief voor iedereen van zo rond de 38 procent. Iemand met een bescheiden inkomen was, zo lang ik me kan herinneren, altijd grofweg zo’n derde van zijn brutoloon kwijt aan belastingen en premies. Dus die gaat iets meer aan belastingen betalen. Een beter verdienende daarentegen die tot voor kort 52 procent aan belastingen betaalde, is dan met een belastingdruk van plots 38 procent spekkoper.
In de loop der jaren gaat dus de beter verdienende 14 procent minder aan belastingen betalen. De minder verdienende daarentegen is circa 5 procent meer aan belasting en premies kwijt. Maar dat is nog niet het hele verhaal. Door de belastingherziening ontvangt de overheid minder belastingen. De overheid heeft dus minder geld om te besteden aan gemeenschapstaken zoals huizenbouw, gezondheidszorg, uitkeringen, toeslagen enzovoort. En dat zijn juist die voorzieningen waarop een minder verdienende is aangewezen.
Met zijn loon alleen kan die zich geen huurwoning permitteren. Hij of zij heeft de huurtoeslag hard nodig. Dat geldt ook voor de zorgtoeslag. Een minder verdienende kan een zorgverzekering niet betalen zonder zorgtoeslag. En juist op die toeslagen is de afgelopen jaren al flink bezuinigd. En waarom ook alweer? Om de beter verdienende een belastingvoordeeltje te gunnen. Opdat u dat niet vergeet!
En natuurlijk wordt er op de volkshuisvesting en gezondheidszorg zelf flink bezuinigd. Thuiszorg is voor minima welhaast een luxeproduct geworden. Maar iemand met een inkomen van een ton en die 14 procent, dus €14.000 aan belastingen uitspaart, die kan domweg particuliere thuiszorg inhuren en trekt de gemaakte (loon)kosten doodleuk ook nog eens van de belastingen af. Oeps.
Belastingen verlagen voor de beter verdienenden en vervolgens de rekening neerleggen bij de minder verdienenden schijnt tegenwoordig de politieke realiteit te zijn.
Jacques Peeters is spreekuurmedewerker van de Bijstandsbond
