“We kunnen maximaal 500 deelnemers begeleiden”, zegt Karin Groen. Ze is als programmamanager WPI vanaf dag één betrokken bij de Werkbrigade. Aanvankelijk was het een tijdelijk project, maar inmiddels is de Werkbrigade ook in financieel opzicht een blijvertje. Er wordt nauw samengewerkt met Pantar. De gemeente Amsterdam zorgt voor kandidaten uit de bijstand, Pantar is werkgever van de ‘brigadisten’ en regelt de uitvoering.
Niet iedereen kan zo maar in dienst treden van de Werkbrigade, zegt Groen. “Alle kandidaten gaan eerst door een voortraject, met behoud van hun uitkering.” Wie door deze selectie komt, kan direct aan het werk en krijgt eerst een contract van een half jaar bij de Werkbrigade, met een hoger inkomen dan de bijstand: het minimumloon. Bij de Werkbrigade leer je weer werken (zoals elke dag om 07.30 uur beginnen) én word je klaargestoomd voor een reguliere baan. ‘Werkfit maken’, noemen ze dat bij Pantar. Wie na twee jaar nog geen regulier werk heeft, gaat de WW in met een transitievergoeding, met nog een tijdje hulp bij het zoeken naar werk.
Veiliger
De Werkbrigade is er niet alleen om mensen uit de bijstand aan regulier werk te helpen, ook de stad moet er beter van worden, zegt Groen. Een leuk voorbeeld is de aanpak van zogenoemde ‘ontwikkelbuurten’. “Dat zijn buurten waar de woonomgeving minder goed scoort. Daar gaan we dan met een heel team naar toe om de openbare ruimte in die buurt op te knappen.” Een ander voorbeeld is het schoonmaken van een ‘snoeproute’, de weg tussen een school en een lokale supermarkt waar veel door scholieren weggegooide papiertjes liggen. Arjan van Velzen is hoofd Werkbrigade en hij zorgt voor de uitvoering van dit soort klussen. Maar de Werkbrigade zorgt ook voor een veiligere stad. Er zijn ongeveer 60 brigadisten werkzaam als gastvrouw/heer, gekleed in blauwe pakken, die buurten in de gaten houden. “Zij vormen de ogen en oren van de handhavers en signaleren misstanden zoals zwerfvuil en te vroeg geplaatst vuilnis”, zegt teamleider Hans van Ophuizen.
Brigadist
Brigadisten Ayoub Doukkali, Dirk Keizer, Clifton Kluivert en Chloe Perez zitten elk meer dan een half jaar bij de Werkbrigade en hebben het allemaal naar hun zin. Kluivert was slager van beroep en was het thuiszitten beu. Nu is hij na een interne training als voorman actief bij de brigade. Keizer heeft lang voor zijn zieke moeder gezorgd en was actief in de bouw, en doet dat soort werk nu ook bij de brigade. Doukkali was ook actief in de bouw en op de markt, maar is nu gedetacheerd bij een particulier groenbedrijf in Zuid en heeft mogelijk uitzicht op een reguliere baan. Perez was het beu om alleen maar kassière te zijn en wil het liefst een opleiding volgen. Na een periode zonder werk is ze bij de Werkbrigade in Noord als gastvrouw de oren en ogen van de handhavers.
Klussen
Er mogen gelijktijdig maximaal 500 brigadisten werken bij de Werkbrigade. Programmamanager Groen zorgt ook voor de werkzaamheden van de brigade in de openbare ruimte. Voor ongeveer de helft van de klussen wordt ook betaald, zodat het budget feitelijk hoger is dan 11 miljoen euro. Tot oktober 2019 waren er 681 brigadisten, waarvan er nog 340 in dienst zijn. 180 brigadisten hebben ander werk gevonden, 53 zijn afgevallen en 108 zijn nog in bemiddeling in de WW. “We beginnen na ongeveer een jaar dienstverband met het zoeken en bemiddelen naar ander werk”, zegt Groen.
