Sociëteit Het Open Huis, een Amsterdamse gezelligheidsvereniging voor alleenstaande 50-plussers, heeft de Jubileumpenning van de gemeente ontvangen vanwege het vijftigjarig bestaan. In 1968 waren vijftigers al tamelijk oud; nu worden ze bij HOH ‘jongeren’ genoemd. ‘Die zien we hier bijna niet.’ Tekst: Trudy Admiraal, Beeld: Erik Veld
One way ticket, one way ticket to the blueueueues! De hit uit 1979 van Eruption schalt uit de speakers in de zaal van Het Open Huis (HOH). Geconcentreerd maken zo’n tien dames hun passen. Ze staan verspreid over de houten dansvloer, in lange rijen. Voor linedance heb je geen partner nodig.
Een van de dansers is Bep Scheffer (78), sinds een jaar of vier bestuurslid maar al tien jaar lid van de vereniging. “Ik ben twaalf jaar geleden naar Amsterdam verhuisd. In de trein hoorde ik twee dames praten over linedance, zo ben ik bij deze vereniging gekomen. Ik was meteen verkocht. Mijn kinderen zeiden: mam, je gaat toch niet op linedance! Zij hebben nog de associatie met laarzen en cowboyhoeden maar die dragen wij niet. Het is een beetje uit de mode, linedance, maar ik vind het heerlijk, ik kan de hele dag dansen. Je wordt er vrolijk van. Als je in beweging blijft, blijf je jong.”
Het is nog best ingewikkeld om alle pasjes onder de knie te krijgen, aldus de dansers tijdens een korte pauze. De kruis shuffle vraagt enige oefening. Gelukkig geeft Janny Peterson met veel geduld les en doet ze actief mee. “Mambo step, zij, zij, teen, teen”, klinkt het even later op de muziek van Mambo nr 5. Alle tenen gaan tegelijk van de vloer.
De vereniging Het Open Huis begon 50 jaar geleden in Oud-West, in een straatje dat niet meer bestaat, de Simon Willemstraat. De oprichtingsvergadering was in Hotel Americain. Scheffer: “Het initiatief is destijds genomen door Louise Holthuysen, zij is nu 89 jaar en komt af en toe nog langs. Bijvoorbeeld tijdens onze jubileumreceptie vorige maand, toen we de Jubileumpenning van de gemeente kregen uit handen van stadsdeelbestuurder Jeroen van Berkel.” Ze pakt het fotoboek erbij en wijst op de feestelijke overhandiging. Licht teleurgesteld merkt ze terloops op dat de PvdA’er geen jasje en geen dasje droeg. “Ach ja, ik stel daar nu eenmaal prijs op.”
‘Als je in beweging blijft, blijf je jong’
Het Open Huis groeide en bloeide in een tijd waarin er nog geen internet was en de ongeschreven sociale regels voor gescheiden mensen, vrijgezellen, weduwen en weduwnaars strenger waren dan nu. Scheffer: “Er was niks voor alleenstaande 50-plussers. Hier kon je in je eentje naar toe, voor de gezelligheid.”
Het Open Huis is geen datingclub, benadrukt ze. “Maar het gebeurt natuurlijk wel eens dat er een relatie ontstaat. Onze voorzitter heeft zijn partner hier ontmoet.” Lachend: “Ja hoor, dan mag je gewoon lid blijven. Er dansen nu ook dames die thuis nog een man hebben.”
Eind jaren ‘80 moest Het Open Huis verkassen om plaats te maken voor nieuwbouw. “De vereniging kon toen de voormalige Potgieterschool kopen, hier aan het Bilderdijkpark. We verhuren de bovenverdieping van dit schoolgebouw als werkruimte voor kunstenaars. Zo kunnen we nog steeds zonder één cent subsidie elke dag activiteiten organiseren en de contributie laag houden.”
Ondanks internet en het enorme (culturele) aanbod in de stad bloeit Het Open Huis na 50 jaar als nooit tevoren. De agenda ziet er gevarieerd uit: op maandag gymnastiek, dinsdag bridge, tango dansen en linedance, woensdag sjoelen, donderdag klaverjassen, vrijdag herensociëteit en in de weekeinden vaak livemuziek met dansen of kienen.
Scheffer: “Er zijn 124 leden die bridgen en ook het kienen wordt druk bezocht, iedereen wint een prijsje. Heel leuk is de Pink Dance, elke laatste zondagmiddag van de maand. Met dj, een workshop en gezellige borrel. Daar komen ook jongeren naar toe.”
De contributie van Het Open Huis bedraagt €5,- per maand. Informatie: 020-6160928 of info@hoh-amsterdam.nl of kom langs: Bilderdijkpark 12 A (tegenover de speeltuin). www.hoh-amsterdam.nl
