De regels voor een vrijwilligersvergoeding zijn onduidelijk en oneerlijk, vindt de Landelijke Cliëntenraad (LCR).
Wie van een uitkering leeft, en zo’n toeslag hard nodig heeft om rond te komen, moet goed beseffen dat een net iets tè hoge vrijwilligersvergoeding tot problemen kan leiden. Bij een kleine overschrijding van de grens kan er al op de uitkering worden gekort.
Zo’n 2 procent van de mensen die in Nederland vrijwilligerswerk doet, krijgt daar een vergoeding voor. Daar hoef je in principe geen belasting over te betalen, zo lang de vergoeding niet méér bedraagt dan 1.800 euro per jaar. Volgend jaar gaat die grens naar 1.900 euro.
Wie boven dat plafond komt, moet over de totale vrijwilligersvergoeding inkomstenbelasting betalen. En wie een bijstandsuitkering heeft en maar één euro te veel aan vrijwilligersvergoeding krijgt, moet vervolgens een jaar lang 150 euro per maand van de uitkering terugbetalen. Dat hebben LCR en Nibud (budgetvoorlichting) berekend.
De LCR noemt de regels oneerlijk en onduidelijk, vooral omdat de Belastingdienst onkostenvergoedingen als inkomen beschouwt. Daardoor kunnen vrijwilligers al snel over de vrijstelling heengaan, zo meldt RTL Nieuws.
Het is begrijpelijk dat de overheid een grens stelt, vindt de Cliëntenraad, maar onkosten, zoals reiskosten, zou de overheid niet als inkomen moeten zien. ‘Mensen met een uitkering moeten zo geld bijleggen en worden dan in feite gedwongen te stoppen met vrijwilligerswerk’, zegt de LCR.
Dat is wrang omdat voor veel vrijwilligers, zoals chronisch zieken, geen betaalde baan is weggelegd. En vrijwilligerswerk stelt hen juist in staat stelt aan de samenleving mee te doen.
