‛Wij doen alles om huisuitzetting of afsluiting van energie te voorkomen.’ Sarah Kamal is coördinator van Vroeg Eropaf Amsterdam Nieuw-West. Vroeg Eropaf zoekt Amsterdammers met betalingsachterstanden thuis op om te zorgen dat hun situatie niet verder uit de hand loopt. Sarah’s dagboek.
Vrijdag 11 februari
Ik start de dag op kantoor. Even een kopje koffie met de collega’s. En dan een handige volgorde maken voor de huisbezoeken van vandaag, zodat ik zo efficiënt mogelijk kan fietsen. Amsterdam Nieuw-West is uitgestrekt ten slotte. Het zijn tien adressen, zoals meestal. We krijgen meldingen van de gemeente van dreigende huisuitzettingen en van schulden bij bijvoorbeeld energiebedrijven en zorgverzekeringen. Als iemand geen openstaand dossier bij het Buurtteam heeft, dan gaan we daar langs.
Bij de eerste adressen doet niemand open. Ik schuif een kaartje door de bus waar op staat dat wij langs zijn geweest en dat we graag willen helpen. Die probeer ik later nog een keer telefonisch te bereiken.
De volgende doet wel open. Het is een taxichauffeur die door corona in de problemen is geraakt. Hij zegt dat hij het zelf wel oplost. Dat zien we vaker. Dat mensen hulp afwijzen. Ik geef hem toch mijn kaartje voor als hij zich bedenkt.
In de middag belt een vrouw met een huurschuld. Ze had mijn kaartje gevonden. Ze heeft nooit schulden maar nu ziet ze door de bomen het bos niet meer. Het is een heel uitzoekwerk. Maar als we bellen met de verhuurder en alle overschrijvingen doornemen, blijkt dat ze helemaal geen huurschuld heeft. Het is een fout van de verhuurder. De vrouw is erg opgelucht. Dat gebeurt niet zo vaak, dat we de situatie met een telefoontje kunnen oplossen.
Daarna bel ik de adressen na waar niemand opendeed. Dat levert een paar afspraken op voor volgende week.
Ik bel ook nog even met de deurwaarder van meneer A. Hij dreigde volgende week uit huis te worden gezet. Toen we eerder in deze maand bij hem op bezoek kwamen, was hij al een jaar pensioengerechtigd, maar hij had geen AOW aangevraagd. Hij wist niet dat je dat zelf moest doen. Daarom had hij nu al een jaar geen inkomen. Hij leefde van zijn spaargeld, maar dat was nu op.
Maandag 14 februari
Weer tien bezoeken deze ochtend. Gelukkig wordt er pas vanmiddag regen voorspeld. Ik fiets langs hoge flatgebouwen, langs eengezinswoningen, langs portiekflats. Amsterdammers met betalingsachterstanden heb je door de hele stad. Dat is het mooie van dit werk. Niet alleen de omgeving is steeds anders, maar ook ieder bezoek is weer anders. Ik doe dit werk al sinds 2016 maar nog steeds is geen enkele dag hetzelfde.
Bij weer een dichte deur zie ik wat bewegen als ik aanbel. Ze zijn thuis, maar ze doen niet open. Ik zeg door de brievenbus wie ik ben, en dat ik van Buurtteam Amsterdam ben, maar het heeft geen nut. Ze doen niet open. Jammer. Ik doe het kaartje door de bus.
Ik moet zo meneer A. niet vergeten te bellen. Een van de eerste keren dat ik bij meneer A. op bezoek was, zag ik zijn mobiele telefoon liggen en vroeg of deze stuk was. Ik had hem al zo vaak gebeld maar hij nam nooit op. Verbaasd vertelde hij dat hij er pas nog mee had gebeld. Het bleek dat hij hem na gebruik altijd uitzette. Tegenwoordig laat hij hem gelukkig aanstaan.
Dinsdag 15 februari
Ik heb net mijn jas aan om op de fiets te springen, als ik word gebeld. Het is degene waarbij ik gisteren door de brievenbus heb staan praten. Hij vertelt dat hij het niet prettig vond dat ik zonder afspraak bij hem voor de deur stond. Hij heeft ons gegoogled om te kijken of we wel te vertrouwen waren. Maar nu wil hij toch wel een afspraak. Niet thuis, dat vindt hij niet prettig maar bij ons op kantoor.
Eigenlijk spreek ik liever bij mensen thuis af omdat je dan ook ziet hoe het er achter de voordeur uitziet. Bij meneer A. zagen we zo dat hij al jaren op de betonnen vloer leeft zonder vloerbedekking. Dat had hij ons, als we op kantoor hadden afgesproken, nooit zelf verteld. Ik ben daar nogal van geschrokken en heb met de woningcorporatie van meneer A. gebeld. Zij bellen terug en vertellen dat ze iets voor de vloer gaan regelen. Goed nieuws.
Woensdag 16 februari
Samen met een collega fiets ik deze ochtend naar meneer A. Hij wil koffie voor ons zetten maar dat hoeft niet. Ik vertel hem dat alles nu is geregeld. De huisuitzetting is definitief van de baan. Zijn AOW wordt met terugwerkende kracht terugbetaald zodat hij de schulden kan aflossen en er komt vloerbedekking. Hij is er stil van.
Later die dag spreek ik een onderneemster bij wie we in de afgelopen jaren al meerdere keren langs zijn geweest. Steeds met een betalingsachterstand bij een andere instantie, maar hulp wilde ze tot nu toe niet. Deze keer mag ik wel binnen komen. Ik probeer haar op haar gemak te stellen en een beeld te krijgen van haar situatie. Er blijkt veel meer aan de hand. Aan het einde van het gesprek wil ze naar de schuldhulpverlening voor ondernemers. Ze ziet in dat ze hier niet alleen uit komt.
Amsterdammers die wij benaderen begrijpen soms niet meer hoe het allemaal werkt of denken dat ze alles zelf op moeten lossen. Het lukt niet om met iedereen contact te krijgen, maar als we iemand kunnen bereiken doen we alles om een huisuitzetting of afsluiting van energie of water te voorkomen. Het is echt maatwerk. We werken met mensen die niet bekend zijn met hulpverlening en daar ook soms niet voor openstaan. Als je die dan toch weet te bereiken en als ze hun leven weer op de rit krijgen, is dat echt mooi.
Vanwege de privacy van cliënten zijn persoonsgegevens veranderd. In contact komen met het team VroegEropaf in jouw stadsdeel? buurtteamamsterdam.nl
Heel mooi dat u mensen wilt bereiken welke (nog) niet openstaan voor het aanvaarden van maatschappelijke diensten. Vroeg Eropaf Amsterdam is leuk verhaal maar wellicht is het een idee om de mensen welke uitreiken naar hulp adequater te helpen?