Het Johnny Jordaanplein

Tekst Andreas Verwaal | Foto Fred van der Zee

Het is een fris begin van de zomer in Normandië. Samen met mijn broer ben ik hier een week op vakantie. Het is 2005 en ik ben sinds kort een licht ijdele en zelfbewuste puber. Elke ochtend sta ik minutenlang voor de spiegel groene gel in mijn haar te smeren. Zoekend naar het kapsel waarmee ik het meeste indruk maak op de meisjes in mijn klas. Ik draag een iets te strak groen T-shirt met een felrood getal erop.

Aan de kust waait het hard en het lijkt bijna herfst. Op de camping is het nog net geen hoogseizoen en zijn er nog weinig gasten. We besluiten een dagje naar Parijs te gaan. Na 3,5 uur rijden, kachelen we Parijs binnen met de Citroën van mijn broer.

We rijden over de Champs Elsysees, lopen langs het Louvre en de Notre Dame. Op de top van de Eifeltoren vraag ik mijn broer een foto van me te maken en ik kijk zo mannelijk mogelijk in de camera. Dit moet veel positieve reacties op Hyves opleveren. We dalen de Eifeltoren weer af en kijken nog wat rond.

Aan het begin van de avond stappen we weer in de auto en rijden de immens grote stad weer uit. Terug naar de camping in Normandië. Een stad als Parijs, waar ik torenhoge verwachtingen van had, kan eigenlijk alleen maar tegenvallen. Of hooguit aan de verwachtingen voldoen. Het is zo groot dat het moeilijk bepalen is waar of wat te bekijken. Zo dacht klaverjasclub ‘Schoppen Negen’ uit Amsterdam er ook over toen ze een weekje in Parijs waren. Er werd het lied ‘Geef mij maar Amsterdam’ over geschreven en de bekendste uitvoering van dit lied is van Johnny Jordaan.

Met dit verhaal in mijn achterhoofd ga ik eens een bezoekje brengen aan het Johnny Jordaanplein. Een schitterend plekje in Amsterdam waar standbeelden staan van meerdere Jordanese zangers, waaronder die van Johnny Jordaan.

advertentie Regenboog Groep