Vrouwen met een missie
In alle stadsdelen maken tal van vrouwen het verschil. Vrouwen zetten zich in voor kwetsbare buurtbewoners, voeren actie voor een hoger minimumloon of zetten zich in voor gratis maandverband. Zes vrouwen vertellen wat hen drijft en wat Internationale Vrouwendag 8 maart voor hen betekent.
Jorine van Hooijdonk (60)
Jorine van Hooijdonk was intern begeleider op een basisschool en zit zonder betaald werk. Bij de eerste lockdown zag ze een berichtje voorbij komen in de buurtapp. “Een buurvrouw vroeg ons wat extra boodschappen te halen voor ongedocumenteerden in de stad. Hun baantjes vielen in de corona-crisis het eerst weg. Als je geen papieren hebt, kun je geen beroep doen op hulp van de overheid. Je bent zelfs niet welkom bij de Voedselbank. De nood was hoog.” Toen de tweede lockdown zich aandiende, startte Jorine de Actie Boodschappen. Elke week vraagt ze een product waaraan veel behoefte is. Babymelkpoeder bijvoorbeeld. Ze appt haar hele netwerk. “Ik werk samen met pastor Gianni da Costa. We helpen 900 Braziliaanse gezinnen, het vet is van de botten.”
Als het gaat over feminisme noemt Jorine zichzelf een ‘extreme laatbloeier’. Ze legt uit: “Het was thuis normaal om te gaan studeren en een zelfstandige vrouw te worden. Dat heb ik gedaan. Maar ik was een pleaser, niet al mijn talenten kwamen er uit.” Haar leven veranderde zeven jaar geleden. “Ik werd afgekeurd omdat ik blind werd. Ik heb twee keer een hoornvliestransplantatie gekregen, een langdurig traject. Nu haal ik alles in en stap op iedereen af. Ik ben een vrolijke pitbull.”
Ze kan zich opwinden over de positie van vrouwen anno 2021. “Jarenlang was feminisme een vies woord. We dachten dat we er al waren, maar het is nog erger dan in mijn tijd. Vrouwen die in de zorg werken, zijn hun economische zelfstandigheid verloren door flexcontracten. Dat mag vrouwen overkomen onder het mom van hervorming. We moeten ons on-koloniseren en niet zo snel de knietjes buigen voor kerels!’’
